निशाची शाळा
अचकीत पिरायेचे 64 वर्सांचेर निशा दा कुन्हाक मरण आयलें. तिच्या निशास प्ले स्कूल आनी शिक्षा निकेतनांत शिकून व्हड जाल्लीं भुरगीं आनी तेंचे पालकय हाल्ले. घरचोच कोण तरी गेल्लेवरी. कारण तेणे फकत शाळा चलयलिना. आमच्या भुरग्यांक कसल्याय अडचणीचेर मात करपी मनीस आनी देशाचे जबाबदार नागरीक म्हूण तयार केले. दिसभराची शाळा. चडसो अभ्यास नाच, संगीत आनी खेळांतल्यान. शाळेंत वचपाक मेळणा जाल्यार भुरगीं रडटालीं. सुटी पडटकीर वाजेतालीं. पास जावन वतकीर लेगीत चान्स मेळटा तेन्ना आजूय स्कुलांत पासय मारतात. कितें ही शिक्षण पद्दत? READ
मराठी साहित्य महामंडळ, की ‘काळोखाचे पुजारी’?
उदगीरमधील मराठी साहित्य संमेलनाच्या व्यासपीठावरून प्राचार्य कौतिकराव ढाले पाटील जेव्हा हे वक्तव्य करतात तेव्हा ते व्यक्तिगत मत म्हणून डावलता येत नाही. कारण ते महामंडळाचे अध्यक्ष म्हणूनच बोलत नव्हते तर साहित्य संमेलनाचे यजमान म्हणून बोलत होते. तेव्हा त्यांचे मत हे महामंडळाचेच नव्हे तर संपूर्ण साहित्य संमेलनाचे मत बनते. READ
काणकोणकारांचो बुदवंत ‘गांवकार’: कमलाकर म्हाळशी
विनयशील आसत, पूण तडजोडवादी न्हूं. तुका समजून घेवपी आसत, पूण म्हुणोन तुजे कसलेय थॅर चलोवन घेवपी न्हूं. तेका तेचें स्वताचें अशें ठाम मत आसा आनी दुसऱ्याक दुखयनासतना तें मांडपााची एक खाशेली कळाशीय आसा. जाण्टो जालो म्हुणोन तरणे पिळगेची धजा मान्ना, उरफाटें नवे आधुनीक विचारसरणेचो आदर करता आनी तेंच्या कलान घेवन नकळटणा आपले विचार तेंच्या काळजांत रोयत वता. लोकवेदाचो अभ्यासक जालो म्हुणोन कुड्डया परंपरांफाटल्यान धावना. उलट लोकवेदांतलीं मनीसपणाचीं मुल्यां आयच्या काळांत केळयत वता. एक अस्सल शेतकार कसो. दिसली कसदार जमीन काय माल्लोच रोव तेणे शेत कसून. हाडाचो शिक्षक!READ
दांभिकांच्या जगातला तत्वनिष्ठ ‘फाटका माणूस’: सीताराम टेंगसे
टेंगसे सरांवर लेख नव्हे, पुस्तक लिहायला हवे. अत्यंत साध्या पद्धतीने जगणारा उच्च विचारांचा भोक्ता, प्रचंड वाचन असलेला विद्वान, कित्येक भाषांवर प्रभुत्व असलेला भाषाप्रभू, सर्वभाषिक साहित्याचा उपासक, आयुष्यात कसलीही तडजोड न करता जगलेला तत्वनिष्ठ, सखोल अभ्यास करून मुद्देसूदपणे व सडेतोडपणे भुमिका मांडणारा निर्भय पत्रकार, विज्ञानाशी निष्ठा बाळगून जगणारा सुधारक आणि माणुसकीच्या वृत्तीने वागणारा स्पष्टवक्ता मित्र अशी कित्येक विशेषणे टेंगसे सरांना लावता येतील. READ
पर्रीकरांचा राजकीय वारसदार कोण?
स्वतः मनोहर पर्रीकरांना राजकीय वारसा हक्काची ही वंशपरंपरागत संस्कृती अजिबात मान्य नव्हती. काँग्रेसमधल्या फॅमिली राजच्या विरोधात वादंग माजविण्यात तर त्यांचा सिंहाचा वाटा होता. माझी मुले केवळ माझी मुले म्हणून माझा राजकीय वारसा चालवायला पुढे येणार नाहीत असे ते सर्रास बोलून दाखवायचे. READ
भारतीय जनता पार्टी ऑफ काँग्रेस
या राजकीय नौटंकीमध्ये खरी फरफट होईल ती भाजपामधील प्रामाणिक कार्यकर्त्यांची आणि कालपर्यंत भाजपाचे आमदार आणि मंत्री म्हणून मिरवलेल्या भगव्या पुढाऱ्यांची. READ
कोंराठीचें नाक आनी बोलीची आदोळी
भोवजनांची भास आनी कोंकणीचो निजाचो सभाव ह्यो दोन वेगवेगळ्यो गजाली. दरेके भाशेक वेगवेगळ्यो बोली आसतात, मात निजाचो सभाव एकूच आसता. व्याकरण एकूच आसता. तें निर्मिलां साक्षर नाशिल्ल्या आमच्या जाण्टेल्या पुर्वजांनी. उण्यांत उण्या उतरांतल्यान चडांत चड आशय सांगपाचें हें व्याकरण कशें तयार केलें काय आमच्या आदल्या पुर्वजांनी हें येवजूनच अजाप दिसता, कवतूक दिसता. अभिमान दिसता आमच्या जाण्टेल्यांचो. आमचो कोंकणीचो अळंग असो नाकयां स्वर जितलो गोड तितलीच भाशेची घडणय तालबद्द. सूर आनी तालाचें गद्यरुपी संगीत म्हुटल्यार कोंकणी. देखूनच तर आख्खो संवसार लव्ह ऍट फर्स्ट सायट कसो तिच्या मोगांत पडटा. READ
‘राजकारण’ कळनासलेलो राजकारणीः प्रा सुरेन्द्र सिरसाट
हे असले नितळ चारित्र्याचे आनी निर्मळ मनाचे राजकारणी आतां इतिहासजमा जावंक लागल्यात. जे आसात तेंकां लोक मतां दिनात. पूण जेन्ना सिरसाट सरासारके धडपडी आनी जिद्दी लोक 1975 ते 2010 मेरे 35 वर्सां सगळ्या तरांचीं राजकी वादळां झेलीत राजकारणांत सकारात्मक भावनेन धडपडटना दिसतात तेन्ना तें एक आशेचें किर्ण कशें दिसपाक लागता. READ
जाता तितल्यो भासो शिकया, उलोवया, बरोवयाः विधानसभेंतल्यो कोंकणीच्यो भोयो भोयो मात थांबोवया
आमी एकभाशी जावंक लागल्यात. आवयभास आनी राजभाशेचो प्रस्न आमी आमचे भाशीक विविधतेंत घुस्पावया नाका. तेतूंत आमचें खूब व्हडले लुकसाण जातलें. READ
जिखल्यार ‘आमी’, हारल्यार भारत?
काँग्रेस खऱ्यांनीच अकलेक येयल्या. जिखतकीर सगळे येतात क्रेडिट घेवपाक. हारले काय बोटां दाखयतात एकामेकांकडेन. आपणावेले अपसरण दुसऱ्याचेर धुकळपाखातीर. सामुहीक जापसालदारकेची एका तेंपावेली काँग्रेसीची संस्कृताय खंय पेंड खावपाक गेली? असल्यांनी कितें मडें करतले हे आत्मपरीक्षण?READ
Blogger's Profile
Sandesh Prabhudesai
Sandesh Prabhudesai is a journalist, presently the Editor of goanews.com, Goa's oldest exclusive news website since 1996. He has earlier worked as the Editor-in-Chief of Prudent & Goa365, Goa's TV channels and Editor of Sunaparant, besides working as a reporter for Goan and national dailies & weeklies in English and Marathi since 1987. He also reports for the BBC. He is also actively involved in literary and cultural activities. After retirement from day-to-day journalism in 2020, he is into Re-Search Journalism (पुनर्सोद पत्रकारिता), focusing on analytical articles, Video programs & Books.
Previous Post
» मराठी साहित्य महामंडळ, की ‘काळोखाचे पुजारी’?
» काणकोणकारांचो बुदवंत ‘गांवकार’: कमलाकर म्हाळशी
» दांभिकांच्या जगातला तत्वनिष्ठ ‘फाटका माणूस’: सीताराम टेंगसे
» पर्रीकरांचा राजकीय वारसदार कोण?
» भारतीय जनता पार्टी ऑफ काँग्रेस
» कोंराठीचें नाक आनी बोलीची आदोळी
» ‘राजकारण’ कळनासलेलो राजकारणीः प्रा सुरेन्द्र सिरसाट
» जाता तितल्यो भासो शिकया, उलोवया, बरोवयाः विधानसभेंतल्यो कोंकणीच्यो भोयो भोयो मात थांबोवया
» जिखल्यार ‘आमी’, हारल्यार भारत?
Archives
» February 2010
» March 2010
» April 2010
» May 2010
» June 2010
» July 2010
» August 2010
» September 2010
» October 2010
» November 2010
» December 2009
Dear Sandesh
I am Kit Heredias wife Iona.
Congratulations on writing such a Sensitive tribute to our dearest Wendell. We miss him terribly already. I just loved your touching every aspect of this remarkable jewel of Goa.
He was really a true son of Goa difficult to replace,but we have Jerome who will keep his legacy alive.
Thank you Sandesh
You said it all,
Dev borem koru
Warmly,
Iona Heredia.